Blog Gabriele Kasten: ‘Wilt u nog water?’

Regelmatig schrijft bestuurder Gabriele Kasten van Pieter Raat over haar belevenissen, inzichten en ervaringen in de zorg en/of binnen de organisatie. Deze teksten worden gepubliceerd via deze nieuwsbrief en als BLOG op onze website www.dprs.nl en facebookpagina (De Pieter Raat Stichting).

Blog: ‘Wilt u nog water?’

Gastvrij wonen is een van de speerpunten van De Pieter Raat Stichting. Dan is het ook belangrijk dat binnen de organisatie iedereen weet wat er bedoeld wordt met gastvrijheid. Wat is dat eigenlijk? En wanneer zijn wij gastvrij? Ik besloot mij te verdiepen in vakliteratuur en vond eindeloze bespiegelingen over het begrip. Zo stuitte ik op een definitie die John Hokkeling en Laura de la Mar in 2007 over gastvrijheid hebben geïntroduceerd. Zij omschrijven gastvrijheid als “het prettige en welkome gevoel dat de gast beleefd”. Dat is het. Toen ik deze definitie las vroeg ik me ook gelijk af wat er aan deze definitie zo baanbrekend en nieuw was. Maar toen ik er een tijd over nadacht, werd ik steeds enthousiaster. Het gaat om de beleving van de gast! De gast bepaalt wat gastvrijheid is en niet De Pieter Raat Stichting. Sterker nog, de Pieter Raat Stichting kan zelfstanding nooit gastvrij zijn. Natuurlijk kunnen wij voorwaarden scheppen, maar uiteindelijk is het een wisselwerking tussen onze cliënten en onze medewerkers die het prettige gevoel geeft.

Een tijd na mijn bespiegeling kwam de nieuwe wethouder van de Gemeente Heerhugowaard, Annette Valent, bij De Pieter Raat Stichting op bezoek. Zij was net twee dagen in functie en schoof bij het middageten aan in het restaurant van De Raatstede. Tijdens de lunch kwam een geanimeerd gesprek tussen haar en twee cliënten tot stand. De twee heren verbleven op de kortdurende afdeling van De Pieter Raat Stichting en vertelden haar over hun indrukken en ervaringen. Ik schonk water in de glazen van de wethouder en de heren. Naast mij – aan de andere kant van de gang – zat een echtpaar te eten. Zij wonen al een aantal jaar bij ons in De Raatstede en nuttigen altijd de middagsmaaltijd in het restaurant. Mevrouw zag dat de waterkaraf leeg was, en vroeg beleefd, of zij nieuw water voor mij kon halen. Ze stond op, pakte de karaf en liep naar de kraan. Vervolgens bracht zij deze met water gevuld terug naar mijn tafel. En opeens voelde ik het warme prettige gevoel, waar Hokkeling en De la Mar het over hadden. Gastvrijheid in optima forma!