Blog Gabriele Kasten: Zorgen voor senioren

Regelmatig schrijft bestuurder Gabriele Kasten van Pieter Raat over haar belevenissen, inzichten en ervaringen in de zorg en/of binnen de organisatie. Deze teksten worden gepubliceerd via deze nieuwsbrief en als BLOG op onze website www.dprs.nl en facebookpagina (De Pieter Raat Stichting).

Blog: Zorgen voor senioren

Mijn moeder (72 jaar) is een zorgmijder. En niet een beetje zorgmijder ook. Een aantal maanden geleden viel zij bij het uitlaten van de hond en liep zij een heupfractuur op. ‘Normale’ mensen zouden in zo’n situatie de huisarts bellen, of naar het ziekenhuis gaan, maar zo niet mijn moeder. Ze lag wekenlang met een heupfractuur thuis. En tot overmaat van ramp, weigerde zij ook elke medicatie. Na een aantal weken kon zij door de immense pijn niet meer lopen, niet meer slapen en ook niet meer eten. Ze kwam in een vicieuze cirkel terecht.

Begin juni zou ik eigenlijk met Rotary-vrienden naar Florence reizen, naar de jaarlijkse Leonardo Da Vinci bijeenkomst. Een dag voor vertrek kon ik het leed van mijn moeder niet langer meer aanhoren en heb ik het congres afgezegd. In plaats van in het vliegtuig te stappen, ben ik met de auto naar mijn moeder (woonachtig in Duitsland) gereden. Zorgen voor een zorgmijder is niet gemakkelijk. Eenmaal bij mijn moeder aangekomen, kreeg ik niet alleen met haar hallucinaties te maken, maar ook met een alomvattende onmacht… van mensen in haar omgeving.

Natuurlijk heeft iedereen, van partner tot buur tot huisarts al geprobeerd te helpen, maar als iemand niet wil, en dan bedoel ik écht niet wil, dan maakt zich een alomvattende onmacht meester bij de mensen in zijn omgeving.
En toch was voor mijn moeder zorgen op dat moment cruciaal. Ik probeerde begrip in haar sociale netwerk te krijgen, te zorgen voor goede maaltijden, een warm gevoel thuis en natuurlijk probeerde ik opnieuw in contact met haar huisarts te komen.

Hoewel het ‘zorgen voor’ elkaar ontzettend belangrijk is, lijkt dit woord in de ouderenzorg taboe. Ik denk dat dat komt door de moralistische toon van ‘ik weet wat voor u het beste is’. Het woord suggereert misschien ook dat iemand de regie wil afnemen. Ik zie ‘zorgen’ dan ook niet als ‘zorgen voor,’ maar ‘zorgen dat…’. En dit natuurlijk in persoonlijk overleg. En in een steeds meer individualistisch wordende maatschappij is zorgen voor elkaar juist van immens belang!

Daarom hebben wij bij De Pieter Raat het ‘zorgen’ tot onderdeel van onze missie gemaakt. Vanuit de gedachte dat het belangrijk is dat iemand zijn of haar eigen leven leeft, willen wij hem of haar aandacht geven, of anders gezegd: voor hem of haar zorgen. De zorg niet overnemen, niet betuttelen, maar vanuit een oprechte interesse en met respect zorgen voor passende zorg, voor kwaliteit van leven en voor een woonomgeving waar cliënten zich warm thuis voelen.

Met mijn moeder gaat het weer goed. Dankzij de goede en passende zorg van de huisarts. En dankzij de warme zorg van haar partner en de buren. Door een persoonlijk beroep op mijn moeder te doen en door een vriend van haar in te schakelen, liet zij zich toch naar het ziekenhuis vervoeren. Haar huisarts deed dat zonder verwijt, en zonder haar te betuttelen. Hij zorgde gewoon voor haar.

Kortom, het ‘zorgen voor’ vinden wij bij De Pieter Raat immens belangrijk; zorgen voor senioren, met aandacht en respect, recht vanuit ons hart. En dat doen wij dagelijks met meer dan 350 medewerkers en vrijwilligers! Onze missie is niet voor niets: “Samen zorgen wij voor senioren nu en in de toekomst!”